Inmiddels kan het aftellen alweer beginnen!

Hallooo,
Onze eerste mijlpunt was dat na 6 weken 2 nieuwe leuke pabo studenten kwamen. Over 2 weken komen onze ouders al en dan weer 4 weken later komt max en jaco langs en dan hoeven we nog maar 3 weken. Als ik hier zo aan denk, dan vind ik het toch wel erg snel voorbij is! Goed teken dus. Ik heb mijn draai hier gevonden, kan mij elke avond vermaken en kunnen EINDELIJK door met het project. Nadat wij na 2 weken nog steeds geen reactie hadden gehad van school hebben we maar eens opgebeld en uiteindelijk was het goedgekeurd. Nu kan het echte werk dus eindelijk beginnen. Om ons project zo goed mogelijk te laten slagen, moeten wij contact opnemen met nurses die langs de communities gaan. Het is Ghana niet, als het vanzelf gaat. Voor deze contacten moesten wij eerst met het hoofd van de verpleging praten, na een week 2x per dag langs haar kamer te zijn gelopen hadden we ze uiteindelijk gevonden, maar we moesten nog even wachten. Even wachten is natuurlijk op z’n Ghanezen begrippen gewoon 2 uur! Uiteindelijk hadden we een gesprek van 2 minuten .

Verder hebben wij de weekenden ook nog wat ondernomen. Zo zijn we een weekend naar Golukwati geweest waar de andere studenten zitten. We waren om 6 uur sochtends van huis vertrokken en om 11 uur waren we daar aankomen! Prima tijd! De eerste dag daar hebben we niet zo veel gedaan; wat gedronken en gegeten etc. De andere dag zijn we naar de watervallen geweest. Je had een kleine en een grote waterval. Voor de grote moesten we wel 2 uur berg opwaarts lopen, zonder dat er echt een pad is. Je moest gewoon tussen de rotsen en boomstammen doorlopen. Dit was wel erg leuk, maar ook erg warm. Al onze kleren waren gewoon helemaal nat van het zweet. Het leek gewoon of wij met kleren en al gezwommen hadden. Aangezien het niet zo’n goed pad was, was ik toch wel bang dat mn knie het weer zou gaan begeven. Ik heb geen idee hoe ik dan thuis had moeten komen. Met z’n tweeën naast elkaar lopen was te smal en op iemands rug was ook niet te doen. Gelukkig zit hij nog gewoon op zijn plaats! Toen we eenmaal bij de waterval aan waren gekomen konden we verfrissing zoeken in het water. Ik heb nooit geweten dat er echt een sterke stroming kan zijn bij een waterval en dat het hard waait. Het doet ook zeer om onder de waterval te staan. Ik heb het bij die watervallen gewoon voor het eerst kippenvel gehad in Ghana! Het water was heel koud en dan die wind er nog eens bij, maar wel lekker om weer even op te frissen! Er was nog een langere tocht en dan kom je volgens mij op de hoogste punt van Ghana uit. Het liefst zou ik deze tocht ook nog eens willen doen! In de buurt van Golukwati waren er ook nog apen, maar omdat we weer naar huis moesten op zondag en op zondag het openbaarvervoer niet goed is, moesten we dit helaas laten schieten. Weer een reden om terug te gaan en om tegelijk ook die grote tocht te gaan doen! Op de terug weg kwamen we langs een paspoort controle en natuurlijk moesten wij als enigste 2 de paspoorten laten zien en zelfs onze schoolpas!
Afgelopen weekend zijn wij naar Accra geweest om de andere meiden van het vliegveld op te halen. Van te voren zijn we nog langs een art centre geweest, waar ze echt van alles kopen. Wij zijn ook naar global mamas geweest, waar ze spullen verkopen die zelf gemaakt zijn door vrouwen en het geld gaat ook naar vrouwen.

Door de weeks hebben we ook wel eens wat beleefd. Zo is er een plaats waar alle motorrijders staan. Nu willen die vaak nog wel eens wat roepen naar ons, maar wij kennen nog niet alle woorden. Nu blijkt dat ze ons soms gewoon aan het uitschelden zijn. Zonder reden! Aangezien dit strafbaar is in Ghana wil de politie hier wat aan gaan doen. Wij moesten op een tijdstip langs dat kruispunt lopen en dan liep er politie in burgerkleding voor en achter ons. Als er dan weer wat geroepen wordt, kon de politie gelijk ingrijpen. Alleen toen we daar langsliepen, was er natuurlijk niemand. Dat zal je natuurlijk altijd zien. Omdat de politie echt klaar is met dat gedoe en waarschijnlijk van kwaad tot erger wordt, gaan ze het volgende week nog een paar keer proberen.

Op het ziekenhuis blijf je je soms ook steeds verbazen. Zo komen er mensen na een CVA pas na 1 jaar of soms wel eens na 3 jaar pas naar de fysiotherapie. Het herstel beloop van een CVA is dat je de eerste 6 maanden herstel hebt en later eigenlijk niks meer. Hier kunnen ze dus nog flink op vooruit gaan!

Voor de rest is het hier normaal om wild te plassen. Zelfs sommige vrouwen plassen hier gewoon staand! Ook wordt al het afval gewoon opgestookt. Doordat er in het weekend veel begrafenissen zijn, heb je veel last van dronken mensen op straat maar ook dronken bestuurders! Hier is een begrafenis heel anders dan in Nederland. Zo hebben mensen vaak geen geld om naar het ziekenhuis te gaan, maar hebben ze wel een begrafenis wat hartstikke veel geld kost. Ze zijn vaak gewoon blij dat er iemand overlijd zodat ze koe kunnen eten. Ook is een begrafenis echt een groot feest. Dat kunnen wij ons in Nederland niet voorstellen. Wij zijn nog wel van plan om dit een keer bij te gaan wonen.
Wij hebben ook al een week gehad met meer geen stroom dan wel stroom en het blijft gewoon weer genieten als je wel stroom hebt.

Het was weer een lange update, maar dan hebben jullie ook weer wat te doen! Foto's komen er ook bij te staan, als het goed is!

Doeeeei